Valentijnsdag. Vanmorgenvroeg, net nadat de wekker voor de tweede keer ging, hoorde ik Janneke zeggen: papa kijk. Half slapend draaide ik mij om en zag haar staan met een dienblad voor zich en stralende ogen. Een ontbijt op bed omdat het valentijnsdag is. Mijn ochtend eten: cornflakes met fil (een soort mengeling tussen karnemelk en yoghurt) en aarbeienjam en en glas sinasappelsap! En dat alles op een mooi kleedje op het dienblad. Oh zei ik en opeens was de wereld helder en fijn. Ze had alles zelf gedaan. Toen Simone beneden kwam was ze al bezig in de keuken. Haar houding, haar ogen, haar woorden zeiden allemaal het zelfde: alsjeblieft papa ik hou van je! Bijzonder hoe een ochtendkoude kamer in een enkel ogenblik kan veranderen in een zomers warme kamer. Zonlicht door een dicht gordijn. Kan dat? Ja vanochtend zelf gezien. Mijn dag begon goed en dat zet een bepaalde toon voor de rest van de dag. Opgebeurd worden door even terug kijken op vanmorgen.
De winter zit nog zeer stevig in het zadel van het zweedse paard. Gisterochtend was het om half 8 's ochtends nog min 20 graden. En ook vandaag een gemiddelde van min 13. Lichte sneeuw. Vreselijk bleh allemaal, maar op zijn tijd erg mooi. Het hele weekend hadden we zon en een klaarblauwe hemel. Vanacht was het iets vochtig. Dus vanmorgen alle bomen dik onder de rijp. Toen Simone en ik vanmiddag terugreden uit Vimmerby scheen de namiddag zon over de sneeuw. Die veranderde in een bijna warme deken. Geel oranje tinten die het koude wit verwarmen. Mooi mooi mooi.
Morgen ga ik een gedeeelde dienst werken: van 7 tot 10 ' sochtends en van 15.30 tot 20.00. Tja ik weet het op die dag.....
En elke dag hebben we meer licht: vandaag ging de zon op om 7.30 en zei die gedag om 16.51 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten