Ver van huis maar toch dichtbij

Ben dit weekend in Nederland! Mijn moeder wordt 82 en daar wil ik graag bij zijn. In eerste instantie zou ik met de bus naar Linköping rijden, maar elke provincie heeft zijn eigen regels over het kopen van kaartjes voor de bus. En precies in östgötaland hebben ze dat systeem net veranderd. Gevolg was dat niemand precies wist hoe en waar ik een kaartje je kopen. Om het risico te vermijden dat ik het vliegtuig zou missen, heeft Simone mij helemaal naar Linköping gereden. Van daaruit met het vliegtuig van de Koninklijke Vliegtuig Maatschappij naar Nederland gevlogen. Tijdens het starten luisterde ik naar een viool concert van paganini. Precies toen de viool een opklimmend riddeltje speelde kwamen de wielen los van de grond. Maar wat een verandering: van een sneeuw bedekt en tamelijk koud Zweden in en sneeuwvrij regenachtig Nederland te komen. Brrr. Wat een verkeer, wat een smalle wegen..... Maar toch ook wel weer vertrouwd. Mijn moeder wist van niks, dus het was een grote verrassing dat ik ineens voor de deur stond. Blijdschap alom.

Vandaag een beetje bijgekomen van de reis en een beetje rond gefietst in Harderwijk. Mis Zweden en mis mijn geliefden wel.Gelukkig is er sms en telefoon. Dat maakt een hoop goed.